Μάθημα ανθρωπιάς από την μαμά
Τα όμορφα χρόνια που ήμουν φοιτητής στο Πολυτεχνείο στην Αθήνα, η μαμά με επισκέφτηκε ελάχιστες φορές. Η δουλειά της στη Ναύπακτο, οι οικογενειακές υποχρεώσεις και διάφορά άλλα δεν της άφηναν πολλά περιθώρια.
Γράφει ο Γιάννης Μπέκος
Κάθε της επίσκεψη όμως, ήταν μοναδική. Ένα ξεχωριστό μάθημα ζωής.
Μία από αυτές τις φορές λοιπόν, θυμάμαι που περπατούσαμε στο κέντρο, γύρω από το Σύνταγμα. Ωραία μέρα, χαρά Θεού!
Εγώ και η μαμά στην Αθήνα! Τι υπέροχα! Τι μοναδικές στιγμές! «Τι ωραία να ερχόταν πιο συχνά! Να πηγαίναμε για πρωϊνό στους Διόσκουρους την Κυριακή! Να περπατάμε στην Πλάκα!» σκεφτόμουν..
Αυτές τις όμορφες σκέψεις, τις διέκοψα για λίγο, βλέποντας την μαμά να σταματάει συνεχώς και να δίνει λεφτά στους ζητιάνους του δρόμου! «Μα καλά χαζή είναι» είπα μέσα μου!
Ενοχλημένος λοιπόν από την στάση της, γύρισα και είπα:
«Έλεος ρε μαμά, σε όλους θα δώσεις; Που ξέρεις αν αυτοί έχουν και πόσα έχουν;»
Τότε λοιπόν, η μαμά μου έδωσε άλλο ένα μάθημα ζωής! Το έκανε συχνά και με τον δικό της τρόπο..
«Γιάννη, όταν θα βρίσκεις άνθρωπο στο δρόμο που ζητιανεύει, θα του δίνεις πάντα! Αρκεί να έχεις φυσικά»
– Μα ρε μαμά, που θα ξέρω αν έχει πραγματικά ανάγκη; Πολλοί το κάνουν από τεμπελιά!
Εκείνη την στιγμή, μου είπε κάτι που με διαπέρασε… Είναι από εκείνες τις στιγμές που καρφώνονται στο μυαλό σου για πάντα!
– Γιάννη, για να είναι κάποιος στο δρόμο, πάντα κάποιος λόγος υπάρχει… Εσύ, όταν μπορείς να δίνεις!
Πάγωσα! Πάντα κάποιος λόγος υπάρχει! Την περίπτωση που κάποιος είναι φτωχός, την είχα λύσει μέσα μου. Αν όμως ήταν από πλούσια οικογένεια; Τι γίνεται τότε; Η μαμά λοιπόν μου το έλυσε και αυτό! Πάντα κάποιος λόγος θα υπάρχει! Στην περίπτωση λοιπόν που κάποιος είναι από πλούσια οικογένεια, μπορεί να είναι στον δρόμο γιτί τον έχει διώξει η οικογένειά του επειδή είναι γκέϊ! Άρα, κάποιος λόγος υπάρχει! Για αυτό είναι στον δρόμο. Κοιμάται στον δρόμο. Μένει στον δρόμο! Έχει ανάγκη!
Για λίγη ώρα, δεν μιλούσα καθόλου! Είχα κωλήσει σ’ αυτό που άκουσα! Πόσο σοφά λόγια! Πόση ανθρωπιά μπορεί να έχει μέσα του ένας άνθρωπος που έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από την ζωή!
Ήταν σπουδαίος άνθρωπος η μαμά μου! Αν είχαμε συνεχίσει τα μαθήματα, θα είχα γίνει κι εγώ σπουδαίος!
«Μαμά, εγώ δεν είπα «καλά του έκαναν»! Δεν είμαι μ’ αυτους μαμά! Εγώ είπα, κάποιος λόγος θα υπάρχει..»
