Με τον Αλέξη Τσίπρα γνωριστήκαμε από τις πρώτες μου μέρες στο Πολυτεχνείο κι από τότε γίναμε αχώριστοι φίλοι μέχρι το τέλος των σπουδών μου. Ήμασταν και οι δύο μέλη της Ανεξάρτητης Φοιτητικής Παράταξης «ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ», με μεγάλη και πλούσια δράση.
Γράφει ο Γιάννης Μπέκος
Στο 3ο έτος αποφασίσαμε με τον Αλέξη να κάνουμε μια εκδρομή περιβαλλοντικού περιεχομένου στις ακριτικές Πρέσπες. Το ταξίδι είχε σχεδιαστεί πολύ καλά και όλοι ανυπομονούσαμε για αυτήν την εξόρμηση. Ξεναγός μας θα ήταν ένας καθηγητής Βιολογίας και ιδρυτής της «Εταιρείας Προστασίας Πρεσπών», ο Γιώργος Κατσαδωράκης. Ένας άνθρωπος που μας είχε εντυπωσιάσει, όταν μας εξήγησε την απόφασή του να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα και να ζήσει με την οικογένειά του σ’ ένα ακριτικό χωριό της Ελλάδας παρατηρώντας τη φύση και συμβάλλοντας στην προστασία της.
Στην ξενάγηση ήρθαμε για πρώτη φορά σε επαφή με το υπό εξαφάνιση είδος των αργυροπελεκάνων και των ροδοπελεκάνων, ένα αποδημητικό είδος πουλιών, που έβρισκε αποκούμπι στο μεγάλο ταξίδι του στις Πρέσπες. Ο κ. Κατσαδωράκης μας ενημέρωσε αναλυτικά τόσο για τα απειλούμενα αυτά είδη και για την δράση της εταιρείας όσο και για κάποια περιστατικά που συνέβαιναν εκεί. Για παράδειγμα μας ανέφερε πως όταν πρωτοεμφανίστηκε στην περιοχή και μιλούσε για την προστασία άγριων ζώων, όπως της αρκούδας και του λύκου, οι κάτοικοι των χωριών τον αντιμετώπιζαν με έντονο αρνητισμό και δυσπιστία, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές δεχόταν επικριτικά σχόλια. Αντιμετώπιση αναμενόμενη από μία άποψη, καθώς οι βοσκοί δυσκολεύονταν να αντιληφθούν τη σημασία της προστασίας του λύκου που έτρωγε τα πρόβατά τους. Με την πάροδο των χρόνων, όμως, και βλέποντας οι κάτοικοι μία άνθηση του οικολογικού και εναλλακτικού τουρισμού στην περιοχή άλλαξαν στάση και άποψη για το ζήτημα των απειλούμενων ειδών.
Ήταν ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι με πολλά και απρόοπτα γεγονότα.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά το μικρό νησάκι που επισκεφτήκαμε , στο οποίο είχαν βρεθεί αρχαία ευρύματα. Ένας ντόπιος του χωριού, μας έλεγε πως τον χειμώνα η λίμνη γίνεται πάγος και τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο διασχίζοντας με τα πόδια την παγωμένη λίμνη! Εκεί μάλιστα διοργανώνεται κάθε χρόνο, ένα μεγάλο φεστιβάλ. Εντυπωσιασμένοι ακούγαμε πως εκείνη την χρονιά, είχε παρευρεθεί και ο τότε πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης.
Την πρώτη ημέρα, της άφιξής μας στο χωριό, είχαμε κλείσει για την διαμονή μας δύο ξενοδοχεία. Το ένα ήταν στον Άγιο Γερμανό, το τελευταίο χωριό στα σύνορα με τα Σκόπια, και το άλλο βρισκόταν ακριβώς από κάτω, στο χωρίο Λαιμός. Όπως διαπιστώσαμε, το ξενοδοχείο στον Άγιο Γερμανό ήταν καλύτερο και ποιοτικότερο σε σχέση με το άλλο. Έτσι, αποφασίσαμε εμείς, ως μεγαλύτεροι, να μείνουν οι πρωτοετείς στο καλύτερο κατάλυμα και εμείς στο δεύτερο που ζεσταινόταν με ξυλόσομπες και βελέτζες, ώστε να μην νιώσουν άβολα οι νεότεροι.
Το πρώτο βράδυ, λοιπόν, επιλέξαμε να το περάσουμε όλοι μαζί στην ταβέρνα του ξενοδοχείου στον Άγιο Γερμανό. Εκεί είχαμε μια πάρα πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα βραδιά τραγουδώντας και χορεύοντας. Μόλις τελειώσαμε ξεκινήσαμε την αναχώρησή μας για το χωριό Λαιμός. Βγαίνοντας εγώ πρώτος από το ξενοδοχείο διαπίστωσα έκπληκτος πως το χιόνι είχε φτάσει στο μισό μέτρο και η μετάβασή μας με λεωφορείο ήταν αδύνατη. Έτσι, λοιπόν, η παρέα των μεγαλύτερων φοιτητών ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας μέσα στην νύχτα με πανσέληνο και πολύ ευδιάθετοι από την ευχάριστη βραδιά που μόλις είχαμε περάσει. Η διαδρομή αυτή, στην τελευταία πινέζα της Ελλάδας στα σύνορα με τα Σκόπια και την Αλβανία, όπου ακριβώς λόγω της περιβαλλοντικής δουλειάς που είχε γίνει η παρουσία της άγριας πανίδας ήταν έντονη, είναι από τις εμπειρίες που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Μια διαδρομή σε ένα χιονισμένο τοπίο που μύριζε φύση!
Φτάνοντας στον Λαιμό και στον δρόμο προς τα δωμάτιά μας, δεν πιστεύαμε πως μέσα στην νεκρική σιγή θα υπήρχε άνθρωπος να κυκλοφορεί. Ξαφνικά είδαμε κάποιον στο βάθος να βγαίνει μέσα από ένα σπίτι. Δευτερόλεπτα μετά βλέπουμε και δεύτερο! Ενώ φτάναμε έξω από τα δωμάτια, εγώ κατευθύνθηκα για να δω τι γινόταν και να λύσω την περιέργειά μας. Προς μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα πως ήταν ένα… μπαράκι! Ναι, μπαράκι! Ένα απίθανο μπαράκι με έθνικ μουσική! Ποιος να το φανταζόταν! Να θες να συνεχίσεις την βραδιά, να ξέρεις πως δεν υπάρχει τίποτα ανοιχτό εκείνη την ώρα και ξαφνικά να ανακαλύπτεις, ένα μπαράκι στο «πουθενά»! Ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμασταν εκείνη την ώρα!
Η βραδιά μας συνεχίστηκε μέχρι αργά το πρωί! Γίναμε ένα με τους ντόπιους του χωριού και οι πρώτες πρωινές ώρες μας βρήκαν να παίζουμε χιονοπόλεμο! Αξέχαστη βραδιά!
Το ταξίδι αυτό και τα όσα ειπώθηκαν σε γνωστικό επίπεδο στους συμμετέχοντες θα αποτελεί για πάντα παράδειγμα οργανωμένης περιβαλλοντικής εκδρομής που διοργανώνεται αποκλειστικά από φοιτητές!
Ένα ταξίδι που για εμένα θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην μνήμη μου!
Σήμερα, 20 χρόνια μετά, ο πρωθυπουργός πλέον Αλέξης Τσίπρας, στο ίδιο σημείο υπέγραψε τη «Συμφωνία Φιλίας και Συνεργασίας» με το γειτονικό κράτος των Σκοπίων!
