Ζουν ανάμεσά μας , μοιάζουν με κανονικούς ανθρώπους , κυκλοφορούν με το φως του ηλίου και η κύρια αποστολή τους είναι να ρουφάνε την ενέργεια και την καλή διάθεση των γύρω τους. Μπορεί να έχουν διαφορετικές μορφές : ο φίλος που σου τηλεφωνεί πολλές φορές μέσα στην μέρα και σου φορτώνει τα προβλήματά του. Ο ενοχλητικός συνάδελφος στη δουλειά που γκρινιάζει ακόμα και για το διακοσμητικό χώρου . Οι γονείς που με τα σχόλια τους σου παίρνουν και το τελευταίο κόκκο καλής διάθεσης . Ο σύντροφος που χρειάζεται συνεχώς ενέσεις αυτοπεποίθησης για να πάρει τα πάνω του.
Ναι μπορούν να έχουν ποικίλες μορφές στη ζωή σου και να τους αγαπάς όσο κανέναν. Έχουν όμως ένα βασικό χαρακτηριστικό για να τους καταλάβεις : Λίγη ώρα αφού βρεθείς μαζί τους σου δημιουργείται το αίσθημα της ματαιότητας , έντονος πονοκέφαλος εξαιτίας συναισθηματικής κούρασης , τάσης φυγής και απομόνωσης αγκαλιά με το μαξιλάρι σου. Αν σου θυμίζουν κάτι όλα τα παραπάνω συγχαρητήρια ! Δαγκώθηκες από ένα συναισθηματικό βαμπίρ.
Οι <<βρικόλακες του συναισθήματος>> θέλουν να έχουν πάντα την προσοχή των άλλων, απαιτούν απόλυτη παράδοση σας χωρίς να παραδίδουν τίποτα δικό τους και καταφέρνουν να χειρίζονται τις ανασφάλειες σου με μοναδική ικανότητα. Διαστρεβλώνουν πρόσωπα και πράγματα ,βάζουν πάνω από όλα τις επιθυμίες τους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βρουν το υπηρετικό προσωπικό που θα ικανοποιεί όλες τις ανάγκες τους. Αυτά φαίνονται βέβαια με τον χρόνο ,γιατί στην αρχή έχουν μια απίστευτη διάθεση να σε βοηθήσουν και μια τρυφερότητα και αυταπάρνηση που από μόνη της είναι ύποπτη. Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσεις αυτό τον εκβιασμό είναι να καταλάβετε την ανασφάλεια του <<βρικόλακα>> που σε τριγυρίζει.
Για πολλά βαμπίρ η απαισιοδοξία είναι τρόπος ζωής . Εάν σε πετύχουν σε φάση αδυναμίας είτε αναποφασιστικότητας, τότε είναι που θα σου επιτεθούνε καταπίνοντας κάθε ίχνος αυτοπεποίθησης και ενέργειας που μπορεί να έχεις τολμήσει να μαζέψεις. Μπορούν εύκολα να σε παρασύρουν στον δικό τους μονοθεματικό κόσμο όπου όλοι να τους αδικούν, τους απειλούν. Και σε κάποιον τυχερό πρέπει να μιλήσουν για αυτή τους την εμμονή. Μέχρι εξαντλήσεων των (από)θυμάτων φυσικά.
Στην πραγματικότητα ,όσο και αν υποστηρίζουν ότι ενεργούν ως ενήλικες, δεν παύουν να παραμένουν παιδιά ,γι’αυτό και χρησιμοποιούν όλα τα όπλα που βάζει σε δράση ένα 5χρονο για να πείσει την μαμά του να του πάρει γλειφιτζούρι. Τα συναισθηματικά βαμπίρ είναι άνθρωποι στερημένοι που δεν έχουν εισπράξει αγάπη ,αφοσίωση και συναισθηματική τροφή κατά την παιδική τους ηλικία. Συνήθως ρουφάνε την ενέργεια των άλλων, αναζητώντας προσοχή και φροντίδα . Είναι άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση προσπαθώντας να αντλήσουν ψυχικά αποθέματα από άλλους. Πίσω από τις πράξεις τους δεν υπάρχει κακία αλλά μια ανωριμότητα ,που ορισμένες φορές μπορεί να είναι γοητευτική (όσο γοητευτικό μπορεί να είναι ένα μικρό που ρίχνει τα πάντα στο πέρασμα του και στη συνέχεια σας σκάει ένα χαμόγελο για να γλιτώσει την τιμωρία).Έχουν μάθει να λειτουργούν χωρίς να σκέφτονται τα θύματα που αφήνουν πίσω τους. Όπως μάλιστα τα παιδιά ξέρουν καλά τις αδυναμίες μας έτσι και οι βρικόλακες του συναισθήματος έχουν την ικανότητα να εκμεταλλεύονται τους φόβους και τις ανασφάλειες σου για να πετύχουν μέσα από τον εκβιασμό αυτό που έχουν στο μυαλό τους. Είναι λάθος να τους αντιμετωπίζεις σαν παιδιά συγχωρώντας τους τα πάντα. Το γεγονός ότι έχουν περάσει κακή παιδική ηλικία ή έχουν μεγαλώσει σε ένα αντίστοιχο περιβάλλον συναισθηματικών εκβιασμών δεν τους δίνει άλλοθι για τις πράξεις τους.
Πως θα ξορκίσεις όμως τα βαμπίρ από την ζωή σου; Απομακρύνοντας τα. Αυτό μπορεί να είναι εύκολο ή δύσκολο ανάλογο από το ρόλο που έχουν στη ζωή σου. Αν για κάποιο λόγο παραμένουν στη ζωή σου θα χρειαστείς πιο ουσιαστική άμυνα. Πρέπει να μάθεις να τα διακόπτεις ,να αποφεύγεις τις παγίδες στην κουβέντα που ξέρεις ότι θα χρησιμοποιήσουν ως πάτημα για λίγη ακόμη μιζέρια. Δε χρειάζεται να είσαι η Μητέρα Τερέζα που περιθάλπει κάθε πληγωμένο ελαφάκι. Τα αποθέματα ενέργειας σου είναι μετρήσιμα .Αν τα εξαντλήσεις σε κάποιον που τα καταναλώνει σαν καραμέλες , τι θα μείνει για όσους αγαπάς και σε έχουν πραγματική ανάγκη ; Αλλά κυρίως τι θα μείνει για ΕΣΕΝΑ;
